Tijd om jezelf heruit te vinden

kiezen voor ja boven neen

Na het tot stilstand komen, het zakken in de stilte en uiteindelijk de grote schoonmaak ontspruit de tijd om mezelf heruit te vinden. Oude overtuigingen, oude patronen en stukken oude identiteit maken plaats voor een nieuwe invulling. Een spectrum van mogelijkheden dat beangstigt en tegelijkertijd bevrijdt. Gedaan met jezelf te zien als slachtoffer van oude conditioneringen, tijd voor keuze en verantwoordelijkheid. Een nieuw begin, een nieuw leven, nieuwe dromen om na te streven. We zijn intussen verhuisd, mijn lichaam moest zichzelf nog even herkalibreren bij aankomst maar is nu volledig geland op deze prachtige plek. Zoveel moois om te ontvangen voelt onwennig, voelt alsof het elke moment weer kan verdwijnen. Ik verbaas me telkens als ik een tegenslag in het proces van verhuizen, bouwaanvragen en wonen tegenwoordig kan zien als een uitdaging in plek van een last. Waar vroeger mijn angst werd getriggerd en ik nood had aan controle en voorspelbaarheid, beleef ik nu plezier in de creativiteit die wordt uitgenodigd door onverwachte omstandigheden. Ik herken mezelf bijna niet meer als ik zie dat ik blij kan worden van het onverwachte in plaats van dat het mij stress geeft. Angst en verlangen, voor het eerst ervaar ik de twee zijdes van dezelfde medaille in zo’n grote mate als verweven. Doorheen de angst belanden in de levensvreugde. Dezelfde energie voelen stromen in je lichaam maar nu met een andere interpretatie, een ander denkkader en vanuit een gevoel van veiligheid en vertrouwen. Als we de angst onze leermeester kunnen laten zijn, ons de weg kunnen laten wijzen van waar we kunnen groeien, dan ligt er zoveel moois verscholen in iets wat we zo fel wensen weg te duwen. De angst als motor van onze ontwikkeling in plaats van als blokkage.

Daar waar de oude conditionering me ooit nog gijzelde, de pijn nog moest doorvoeld worden en de overlevingsstrategieën nog een functie hadden, rest er nu slechts een keuze. Een keuze voor ja boven neen. Weg uit de comfortabele positie ookal bracht ze me niet naar waar ik wilde zijn. Keuze voor verantwoordelijkheid en vrijheid, beide op de rand van het ondraaglijke. Niet meer kunnen schuilen of verschuilen, open en bloot tonen wie je bent en wat je wil doen. Beangstigend plezant. Spannend plezierig. Vreugdevol verkrampend. Bevend gepassioneerd. Blijven ademen wanneer je éne been in stabiliteit staat en je andere in volle stroming. De ruggengraat die steun geeft en al de rest dat beweegt. Niet overspoeld worden door interne beweging maar voelen dat je leeft. Steeds weer kiezen voor ja boven neen.